نخستین بار در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ از فناوری تولید افزایشی در ساخت نمونهسازی سریع استفاده شد. پرینتر سه بعدی نمونههای اولیه به سازندگان اجازه میدهند پیش از تولید عمده و عرضه محصول خود با دقت بیشتری طراحی آن را بررسی و حتی کارایی آن را آزمایش کنند. به لطف این فناوری، ساخت نمونه های اولیه که تا پیش از آن گاهی تا چند ماه هم به طول می کشید به چند روز یا چند ساعت کاهش یافت. طراحان در نمونهسازی سریع با استفاده از نرمافزارهای CAD، اصول اولیه را به کامپیوتر تفهیم کرده و سپس دستگاه با دریافت دستورات، آن را اجرا می کند. این فرآیند که بر پایهی ایجاد اشیاء با پرینت و بر پایه طرح لایه به لایه به وجود آمد به عنوان پرینت سهبعدی شناخته میشود. برای نخستین بار توسعه رسمی فناوری پرینترهای سه بعدی در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و شرکتی به نام 3D Systems آغاز شد. در دهه ۱۹۹۰, MIT طرحی را با استفاده از نام تجاری پرینت سهبعدی توسعه داد که بعدها به طور اختصار به 3DP نیز شناخته شد.
Hledat ve všech příspěvcích